Rouw na zelfmoord

Het overlijden van een dierbare door zelfmoord is een zeer ingrijpende gebeurtenis. Het verdriet is diep en intens met een tsunami van emoties. Als nabestaande word je overspoeld door een mengeling van verdriet, gemis, pijn, boosheid en schuldgevoelens. Er heerst nog vaak een taboe op zelfdoding

Er kunnen veel vragen in jou opkomen

• Waarom heeft mijn dierbare zelfmoord gepleegd
• Wat ging er in haar of hem om
• Had ik het kunnen zien aankomen
• Had ik dit kunnen voorkomen

En je ervaart wellicht een tsunami van intense gevoelens

• Je voelt je wellicht schuldig
• Je voelt je radeloos
• Je voelt wellicht schaamte
• Je voelt boosheid op de overledene, je omgeving, op de samenleving

Het onbegrip van de omgeving maakt het rouwproces des te zwaarder. Mensen vinden het moeilijk om te accepteren dat iemand in hun nabije kring zo’n pijnlijke beslissing heeft genomen, wat wellicht leidt tot een gevoel van schaamte bij jou.  De complexiteit van zelfmoord maakt het moeilijk voor anderen om het volledig te begrijpen, wat kan leiden tot onbegrip en soms zelfs oordelen. Na de zelfmoord van een vriend van mij heb ik veel van deze vooroordelen gezien en gehoord, ook vaak vanuit machteloos verdriet, het waarom? Het taboe dat rond zelfmoord hangt, kan bij jou wellicht leiden tot gevoel van eenzaamheid en isolatie. Je komt door al deze gevoelens niet toe aan het echte rouwen om jouw dierbare.
Als rouwcoach help ik jou door deze periode heen te komen.